14 Ekim 2012 Pazar

.nokta


Fark etmeden kabullenmiştik anların geleceğe kaçacağını,
ilk defa, bir ânı anıya devşirmek istediğimiz yaşta.
Ve tabi koşmadık da peşinden…
Mevsimlerden hızlı uçabilen kuşlar varken yukarıda ,
ne aciz bir çaba olurdu o kısacık ayaklarla
uzun ve hızlı adımlar atmaya çalışmak.
Hem biz , ilerleyemezdik ki o yaşlarda; 
dünya dönüp geçerdi ayaklarımızın altından.
Asla yetişemeyeceği plastik bir tavşanı yakalamak adına
dünyayı daha hızlı döndürmenin de hiç bir anlamı yoktu..
Aklı, kaydettiği ilk anıya sığınıp ânı kaçırdığında,
bitmeli insanın ömrü… nokta.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder