Korkunun Yarıçapı

İnsanlar, etrafında dönüp duran, çemberlerinde dönüp duran, zaman zaman kesişen zaman zaman teğet geçen, tek tük zamanlarda da birbirini kapsayan çemberlerinde dönüp duran insanlar.Genişleyen çemberlerinde ve tabi ki daralan çemberlerinde..

İnsanlar, bilerek ya da bilmeyerek ,isteyerek ya da istemeyerek, bir nokta koyarlar merkezlerine, aslında doğdukları anda o noktada; merkezlerinde bulurlar kendilerini.Düşünceler, fikirler bu noktada, merkezde oluşur, değişir, şekillenir. Başkalarını olabildiğince uzak tutmaya çalıştıkları bu noktadan bir çizgi çekerler ve merkezlerini yeterince güvende hissettikleri mesafeye ulaştıklarında, düşüncelerinin yörüngesinde dönmeye başlarlar.Aslında dolu dolu bir nokta iken, saçma bir koruma iç güdüsüyle merkezlerinden, korkularıyla doğru orantılı bir yarıçap çizip, içi boş çemberler oluştururlar.Hayatlarına değen insanlarda aslında sadece bu çembere temas eder.Temas o kişilerin birbirine güvenine bağlı olarak, sadece bir teğet de olabilir, bir kesişimde.

Milyonlarca çember yan yana ,milyonlarca farklı büyüklükteki çember temas halinde… Bu kargaşada herkes gerçekte olduğundan fazla yer kaplıyor… Noktalarını derinleştirmek yerine, çemberlerini genişletiyor.Birbirini anlamıyor çünkü düşüncelerinin olmadığı kadar uzağında dönüp duruyor…